به گزارش خبرنگار مهر، کتاب «فروپاشی» نوشته جَرِد دایموند با ترجمه فریدون مجلسی به تازگی توسط نشر نو به چاپ دوم رسیده است. این کتاب اردیبهشت امسال به چاپ رسید و حالا نسخه‌های چاپ دومش راهی کتابفروشی‌ها شده‌اند.
عنوان فرعی این کتاب، عبارت «چگونه جوامع راه فنا یا بقا را بر می‌گزینند» است و یکی از عناوین مجموعه «کتابخانه بررسی روندهای جهان» است که این ناشر آن را چاپ می‌کند.
اثر مذکور، یک اثر دانشگاهی نیست و می‌توان آن را یک اثر عمومی‌توصیف کرد. جَرِد دایموند استاد دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در لس آنجلس است و علاوه بر پرنده شناسی، پژوهشگر و از دوستان جدی محیط زیست به شمار می‌رود. او به شیوه هشداردهنده دیگری و با قلمی‌در شأن برنده جایزه پولیتزر، حساس ترین و مهم‌ترین مسائل زیست محیطی جهان را به صورت داستان گونه شرح داده است؛ داستانی که آیینه ای برای بازتاب گذشته است و آینده ای سخت را نشان می‌دهد.
بخش اول کتاب، «مونتانای امروزی» نام دارد که یک فصل با عنوان «زیر آسمان بزرگ مونتانا» دارد. در بخش دوم «جوامع پیشین»، مخاطب با فصول دوم تا نهم کتاب با این عناوین روبرو می‌شود: گرگ و میش در ایستر، آخرین مردمان زنده: جزایر پیتکرن و هندرسون، باستانی‌ها: آناسازی و همسایگانشان، تمدن مایا فرو می‌پاشد، پیش درآمد وایکینگی و چند نوایی فوگو، شکوفایی نورس‌ها گرینلند، پایان نورس‌های گرینلند، مسیرهای متضاد برای موفقیت. «جوامع امروزی» عنوان سومین بخش کتاب است که فصول دهم تا سیزدهم کتاب را با این عناوین شامل می‌شود: مالتوس در آفریقا: نسل کشی در روآندا، یک جزیره دو نوع مردم دو تاریخ: جمهوری دومینیکن وهائیتی، چین غول جنبنده، «استخراج معدن» در استرالیا.
بخش چهارم کتاب هم «درس‌های عملی» نام دارد و این فصل را در بر می‌گیرد که در مجموع، کتاب با ۱۶ فصل به پایان می‌رسد: چرا برخی دانشمندان تصمیم‌های فاجعه بار می‌گیرند؟، کسب و کارهای بزرگ و محیط زیست: شرایط متفاوت نتایج متفاوت، جهان به عنوان زمینی بازیافتی: این امر امروز برای ما چه معنایی دارد؟
فریدون مجلسی پیش از شروع متن کتاب، این چنین آن را معرفی کرده است: این کتاب، داستان وار و جذاب است و خواننده را به دنبال خود می‌کشاند. با این حال، به کسانی که در جست و جوی افسانه و قصه هستند توصیه می‌کنم از خیر این کتاب بگذرند! برای خودم که کم تجربه و کتاب نخوانده هم نیستم، این کتاب بسیار آموزنده بود؛ یعنی همان انتظاری که از کتابی فوق العاده داشتم، که پس از خواندنش با پیش از خواندنش فرق کرده باشم؛ نامش را کتاب سواد گذاشتم.
در قسمتی از این کتاب می‌خوانیم:
عبارت «بحران مالتوسی» کلی و مبهم است. به واقع نمی‌تواند یادآور پیامد وحشتناک، وحشیانه و بهت آور کارهایی باشد که میلیون‌ها روآندایی کردند، یا بلاهایی که بر سرِ آن‌ها آمد. اجازه دهید کلام آخر را به یک شاهد و یک بازمانده بسپاریم. شاهد ما باز همان ژرار پرونیه است: «همه کسانی که در معرض قتل بودند، زمین و برخی تعدادی گاو داشتند. پس باید کسی آن زمین‌ها و گاوها را پس از مرگ صاحبانشان تحویل می‌گرفت. در کشوری فقیر و بیش از حد پرجمعیت، این امر انگیزه‌ای قابل چشم پوشی نبود.»
بازمانده هم یک معلم توتسی است که پرونیه با او مصاحبه کرد و فقط جان به در برد، چون وقتی قاتلان وارد خانه‌اش شدند و همسر و چهار تا از پنج فرزندش را کشتند، به طور اتفاقی بیرون از خانه اش بود: «کسانی که فرزندانشان ناچار بودند با پای برهنه به مدرسه بروند، کسانی را کشتند که می‌توانستند برای فرزندان خود کفش بخرند.»
چاپ دوم این کتاب با ۶۵۶ صفحه مصور، شمارگان ۵۵۰ نسخه و قیمت ۵۵ هزار تومان عرضه شده است.
نظر شما